Josephus Nicolaus Laurenti

Aus Wikipedia
Der Artikl is im Dialekt Ostestareichisch gschriem worn.
→ Dea Artikl basiad auf ara frein Ibasetzung vom säim Artike in da Wikipedia af Deitsch.

Da Josephus Nicolaus Laurenti (*4.Dezemba 1735 in Wean, duatn aa † 17. Fewa 1805), aa ois Joseph Nicolaus Laurent bekaunnt (sei uaspringlicha Naum woa hechstwoahscheinli Joseph Nicolaus Lorenz) woar a estareichischa Oazt, Naturafoascha, Herpetolog und Zoolog.

Noch seina Matura 1754 hod ar a poa Joah ois Föödoazt ohne a hechare medizinische Ausbüüdung ghacklt, bevuar a 1786 sein Dokta in da Medizin gmocht hod. Da Laurenti güüt ois da Autor vom wissnschoftlichn Weak Specimen Medicum, Exhibens Synopsin Reptilium Emendatam cum Experimentis circa Venena. Bsundast de easchtn 110 Seitn vo dem Biachl san recht wichtig fia de Herpetologie, weul a duatn ois easchta de Glass vo de Reptilien beschriebm hod. Außadem san duatn 30 Goddungan vo Amphibien und Reptilien (mid da Ausnahm vo de Schüüdkroodn) beschriebm wuan; es san do etliche vo de aa no heidzdoog bekaunntastn Goddungsnauman wia z. B. Bufo, Hyla, Iguana oda Natrix dabei. In Linné sei Systema naturae hod nua 10 Goddungan ghobt. Es san aa recht vüü vo de Eiropäischn Amphibien und Reptilien duatn is easchte Moi beschriebm wuan. Im zwoatn Deu vo sein 214 Seitn stoakn Weakl gehts um des, wia giftig estareichische Amphibien und Reptilien san, olladings san kane neichn Eakenntnisse iwa des drinnat, wia de jeweulichn Gifte wiakn.

In da Vagaunganheid is des efta bezweifet wuan, dass a des Weakl wiakli sööwa gschriebm hod. Es is da Vadocht aufkumma, dass da ungarische Wissnschofta Jakab Jószef Winterl de gaunze Hockn gmocht hod, owa des is nia wiakli bewiesn wuan[1].

Sei Weak[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Quöön[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  1. BISCHOFF G. & W. HALLMANN (2001): JOSEPHUS NICOLAUS LAURENTI (1735 - 1805) - In: RIECK, W., G. HALLMANN & W. BISCHOFF (Hrsg) (2001): Mertensiella, Supplement zu SALAMANDRA. Die Geschichte der Herpetologie und Terrarienkunde im deutschsprachigen Raum. Im Auftrag der Deutschen Gesellschaft für Herpetologie und Terrarienkunde e.V. Nummer 12; S 515 - 517. ISBN 3-9806577-3-6