Jeanne d’Arc

Aus Wikipedia
Der Artikl is im Dialekt Obaboarisch gschriem worn.
De Johanna bei da Krenung vom Koarl VII (Dominique Ingres)
De Johanna afm Scheitahaufn (Jules-Eugène Lenepveu)
Untaschrift „Jehanne“

Jeanne d'Arc ([ʒanˈdaʁk]), aa Johanna vo Orléans oda Jungfrau vo Orléans bekonnt, (*um 1412 z Domremy, Lothringen; † 30. Mai 1431 z Rouen) is a franzesische Nationalheldin und Heilige vo da katholischn und anglikanischn Kiachn.

Während am Hundatjarign Kriag hot se de Franzosn gegn de Englända gfiat. Duach Varrot hom se de Burgunda gfonga gnumma und on iare Vabindeten, di Englända, vakafft. A Kiachnprozess hod se diskreditian soin. Untam Vorsitz vum Bischof vo Beauvais, Pierre Cauchon, wo dena Engländan sea nah gstondn is, is se wegn am Vastoss gegns Kiachngsetz vaurteit und af Befej vom englischn Kini afm Moarktplotz vo Rouen afm Scheitahaufn vabronnt worn. 24 Joar spada hot da Vatikan an Revisionsprozess duachgfiat, wo sie daun im Joar 1456 letzendle freigsprochn worn is. Johanna is daduach zua Märtyrerin eakleat und vom Papst Benedikt XV. 1920 heiliggsprochn worn. Ia Gedenktog is da 30. Mai.

Rezeption[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Heiligsprechung[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

De Muadda vo da Johanna hod se noch iam Dod darum bemiat, an Prozess nei afzroin. 24 Joar spada, am 7. Novemba 1455, hod da Koarl VII. vorm Hintagrund vo vaendatn politischn Verhejtnissn in da Kathedraln Notre-Dame de Paris an Rehabilitationsprozess eaeffnet. Nochdem da Hundatjarige Kriag weitgehend zu Gunstn vo Frankreich ausganga is, hod da Koarl sei Position steakn woin und de ohoitande Kritik zwegn am Todesurteis gegn de imma no populeare Jeanne d'Arc beendn woin. Am 7. Juli 1456 is des Urtei vakindd worn: de voistendige Rehabilitiarung - olladings ohne de Meada vaontwortle z mocha.

Am 18. Aprui 1909 is de Johanna nacha vom Pius X. selig-[1] und am 16. Mai 1920 vom Benedikt XV. heiliggsprocha worn.

Im „Biographisch-bibliographische Kirchenlexikon“[2] hoassts: „Die Jungfrau von Orléans war, wenngleich zu einem viel zu frühen Tod verdammt, angefüllt mit einem unbedingten Glauben an Gott und dem Bewusstsein der Göttlichkeit ihrer Sendung, ihr Leben war selbstlos und heroisch. Ihr Wesen erwies sich als großherzig und schlagfertig.“

Die heilige Johanna is Schutzpatronin vo Frankreich, Rouen und Orléans.

Beleg[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Beleg[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  1. Faximile einer Zeitungsmeldung zur Seligsprechung, New York Times, 19. April 1909
  2. Michael Tilly: Jeanne d’Arc. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 2, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, Sp. 1595–1600.

Fuime[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Joan of Arc (USA, 1895), Regie: Alfred Clark
  • L’Exécution de Jeanne d’Arc (F, 1898), Regie: Georges Hatot
  • Jeanne d'Arc (F, 1899), Regie Georges Méliès (Uraufführung: 11. November 1900)
  • Eine Moderne Jungfrau von Orleans (D, 1900), Regie: Max Skladanowsky (Uraufführung: 1914)
  • Giovanna d’Arco (IT, 1908), Regie: Mario Caserini
  • Joan the Woman (USA, 1917), Regie Cecil B. DeMille (Uraufführung: 4. Jenna 1917)
  • Die Passion der Jungfrau von Orléans (D, 1928), Regie: Carl Theodor Dreyer
  • Johanna von Orleans, Regie: Victor Fleming, 1948 mit Ingrid Bergman in der Titelrolle
  • Die heilige Johanna, Regie: Otto Preminger, 1957
  • Der Prozeß der Jeanne d’Arc, Regie: Robert Bresson, 1965 ZDF/1969 Kino B
  • Johanna, die Jungfrau – Der Kampf/Der Verrat, Regie: Jacques Rivette, 1994
  • Johanna von Orléans (The Messenger: The Story of Joan of Arc), Regie: Luc Besson, 1999
  • Jeanne d’Arc – Die Frau des Jahrtausends, Regie: Christian Duguay, 1999
  • Kamikaze Kaito Jeanne (Jeanne, die Kamikaze Diebin), Anime u. Manga Serie von Arina Tanemura, 1998–2000
  • Johanna (HUN, 2005), Regie: Kornél Mundruczó

Literatua[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Colette Beaune: Jeanne d’Arc. Perrin, Paris 2004, ISBN 2-262-01705-0
  • Colette Beaune Jeanne d'Arc. Vérités et légendes. Editions Perrin, Paris 2008, ISBN 978-2-262-02951-7
  • Georges und Andrée Duby: Die Prozesse der Jeanne d’Arc. Wagenbach, Berlin 1999, ISBN 3-8031-2350-X
  • Gerd Krumeich: Jeanne d’Arc. Die Geschichte der Jungfrau von Orleans. C. H. Beck, München 2006, ISBN 3-406-53596-8 (Rezension)
  • Gerd Krumeich: Jeanne d'Arc in der Geschichte. Historiographie - Politik - Kultur. Thorbecke. Sigmaringen 1986, ISBN 3-7995-7319-4.
  • Edward Lucie-Smith: Johanna von Orleans. Eine Biographie. Claassen, Düsseldorf 1977, ISBN 3-546-46209-2
  • Philippe Martin, Jeanne d'Arc- Les métamorphoses d'une héroïne. Nancy (Ed. Place Stanislas) 2009 ISBN (EAN-13) 978-2-355-78035-6
  • Pierre Moinot: Jeanne d’Arc. Die Macht und die Unschuld. Societäts-Verlag, Frankfurt am Main 1989, ISBN 3-7973-0472-2
  • Herbert Nette: Jeanne d’Arc in Selbstzeugnissen und Bilddokumenten. Rowohlt, Reinbek 2002, ISBN 3-499-50253-4
  • Régine Pernoud, Marie-Véronique Clin: Johanna von Orléans. Der Mensch und die Legende. Lübbe, Bergisch Gladbach 1991, ISBN 3-404-61210-8
  • Ruth Schirmer-Imhoff (Hrsg.): Der Prozeß Jeanne d’Arc. Akten und Protokolle 1431–1456. dtv, München 2001, ISBN 3-423-30202-X
  • Hartmut Steinbach: Jeanne d’Arc. Wirklichkeit und Legende. Musterschmidt, Göttingen 1973, ISBN 3-7881-0078-8
  • Heinz Thomas: Jeanne d’Arc. Jungfrau und Tochter Gottes. Fest, Berlin 2000, ISBN 3-8286-0065-4

Im Netz[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

 Commons: Jeanne d'Arc – Sammlung vo Buidl, Videos und Audiodateien