Text:Hansl und Gretl

Aus Wikipedia

Vor am groußn Woid do hod a arma Hoizhauer gwohnt, der nix zum beißn und brecha ghobt hod und's dagig Broud kaam fia sei Wei und seine zwoa Kinda Hansl und Gretl glangt hod. Amoi hod a aa des nimma gschafft und hod nimma weidda gwußt in seina Nout. Wiara se in da Nocht im Bett umadumdraht hod, da hat sei Wei zu eam gsogt: "Mo, bass auf, moing in da Fria nimmst de zwoa Kinda, gibst jedn no a Stückal Broud und gehst auße ins Hoiz mit eana, diaf eine, do wos am dichtasten is, kendst a Feia o, gehst weg und losst se dortn, mia kinnan se ned lenga dafuadern." "Na Wei", hod da Mo gsogt, "des bring i ned über's Herz, meine eigna Kinda zu de wuiden Viecha zbringa, de wos boid im Hoiz dareißn dadn." "Wennst as ned machst, miassma olle dahungern." Sie hod rumbenzt, bis a Ja gsogt hod.

De zwoa Kinda warn a no wach zwecks dem Hunga und hom ois ghert, wos d'Muadda zum Vadda gsogt hod. De Gretl hod denkd, es war um se gscheng und hod furchtbar trenzt. Da Hansl oba hod gsogt: "Sei staad, Gretl, mach da nix draus, i woaß scho wos." So is a aufgstandn, hod sei Röckerl ozogn, Dia aufgmocht und is rausgschlicha. Da Mondschei war häj und de weißn Kieslstoana hom gleicht wia laudda Gäjdstückerl. Da Hansl hod se buckt und se de Roggdaschn voigstopft, so väj einebasst hom. Drauf is a hoam und hod zua Gretl gsogt: "tröst di, Gretl, schlof nua brav", hod se ins Bett glegt und is eigschlofa.

In der Friah, ois Sonn no gar ned aufganga war, is d'Muadda kemma und hod oi zwoa gweckt: "Stähts auf, Kinda, mia mechan ins Hoiz geh. Da habt's a Stickerl Broud, owa wart's damit bis Mittog." D'Gretel hod's Broud unter d'Schiazn gnumma, weil da Hansl ja d'Stoana in da Daschn ghobt hod. Dann hom sa se aufn Weg ins Hoiz gmacht. Nach am Stick gangan Weg is da Hansl steh blim und hod se nach zuhaus umgschaut und des immer wieder moi. Da Vadda hod gsogt: "Hansl, wos schaugst'n ollawei und kimmst ned weida, bass auf und geh zua." - "A, Babba, i schuag bloß nach meina kloanan weißn Katz, de wo obm aufm Doch sitz und mia Bfiade song wui." D'Muadda hod gsagt: "Du Depp, des is doch koa Katz, sondan d'Sonn, de üban Kamin scheint." Da Hansel hod aba ned nach ana Katz gschaut, sondan immer oan vo de glanzande Kieselstoana aufn Weg gworfa.

Ois nacha mitn im Woid akemma san, hod da Vadda gsagt: "sammets iatzad a Hoiz, Kinda, i mechat a Feier akendn, das ma ned friarn." Da Hansel und de Gretl hom an kloana Haufa voia Wied zsamdrong. Dann habnses ankent und ois de Feier gscheit brennt hod, hod d'Muadda gsogt: "iatz legts eich ans Feier und schlofts, mia gengan inn Woid, Hoiz haun. Ia warts, bis ma wieda da sand und eich abhoin."

Da Hansel und d Gretl sand bis Mittag am Feier gsessen, dann hod a jetz sei Stickerl Broud gessn und dann habns wieder bis af d'Nacht gwart, aber da Babba und d'Mama sand ned kemma, nämad is kemma, se abzhoin. Ois dann dumpere Nacht wordn is, hod de Gretl ofangt z'trenzn, owa da Hansl hod gsogt: "wart no a weng, bis da Mondschei kimmt." Und wia da Mond aufzong is, hod a de Gretl an da Hand backt und is de Kieslstoana noch, de wo do gleng san wia neie Geidstückal und gleicht habn und so an Weg zoagt habn. De ganze Nocht durch sands ganga und wia's Friah wordn is, sand's wieda dahoam akemma. Da Vadda hod se richte gfreit, ois a seine Kinda wieder gseng hod, wei er sie nua ungrn alloa glossn hod. De Muadda hod aa so do ois wanns sa se greiad, owa war hoamle grantig.

Ned vui spada habns wieda koa Broud mehr ghabt und da Hansel und d'Gretl habn ghert, wia abnds d'Muadda zum Vadda gsogt hod: "Oamoi habn d'Kinda an Weg zruck gfundn und i hob's guad sei lossn, owa iatzad habma wieder nix mehr ois an hoim loab Broud im Haus. Du muaßt se morng no diafa in n Woid neifiarn, das ned wieda hoam kemma kinnan, ansunstn konn uns koana mehr häjffa." Am Mo iss schwar gfoin und hod se denkt, es warad do besser, boi ma s letzte Stickerl Essn mit deine Kinder teiladst. Weil er es owa scho amoi gmacht hod, so hod aa ned naa song derffa. Da Hansel und d'Gretel hom den Schmatz vo eanane Leit ghert. Da Hansel is aufgstandn und woit wieder Kieslstona sammen. Wiara owa an d'Tür kimmt, hod d'Muadda zuagsperrt ghobt. Owa er hod de Gretl tröst und gsagt: "schlof nua, Gretl, da liawe God werd uns so häjffa."

Am nächstn Tog in da Fria hod wieda a jetz sei Stickarl Broud, a no kleanas ois beim letzn Moi. Zwegs hod da Hansl es in da Daschn zbräslt, is steh bliem und hod a Bräsl aufn Bodn gworfa. "Wos bleibstn imma steh, Hansl und schaugst di um", sogt da Vadda, "geh weida." - "I schaug noch meim Deiberl, des om aufm Dach sitzt und mia Pfiadde song mecht." - "Du Depp", sogt de Muadda, "des is doch koa Daubn ned, des is d'Sunn, de wo üban Kamin scheint." Da Hansl owa zbräslt sei Broud und wirft de Brocka aufn Weg.

D'Muadda geht mit eana no vui diaffa ins Hoiz eine, da wo sie säjba ihr Lebtog no ned war. Dortn soidns dann wieda eischlaffa bei am groußn Feier und afd Nachd dadn de Eltern sie wieda abhoin kemma. Z Mittag teilt d Gretl s Broud mitm Hansl, wei der ja seins aufn Weg gschmissn hod. Da Mittag geht ume und da Abend geht ume, owa neamd is zu de arma Kinda kemma. Da Hansl tröst de Gretl und sagt: "wart, wenn da Mondschei leicht, dann seh i de Breckal Broud, die i higworffa hob. De zoang uns, wos hoam geht." Da Mondschei leicht, wia owa de Hans noch de Brecka schaut, warns alle weg. Die väj ttausend Vögerl im Woid habns gfundn und gfressn. Da Hansl hod gmoant, er findad aa a so an Weg hoam und hod d Gretl mit si zong, aber boid habn si si in da groußn Wuidnis verloffa. An ganze Nocht und an ganzn Dog sans gloffa, dann sands voi lauta Miadsei eigschloffa. No an Dog sans gloffa, owa sie habn ned ausm Woid rausgfundn und habn so an Hunger ghobt, weils nix zum Essen ghabt habn außa a paar kloana Bierl, de aufm Bodn gwochsn san.

Am drittn Dog sands wieda bis Mittog gloffa, da sands an a Heisl kemma, des ganz aus Broud baut war und mit Kuacha eideckt war und d Fenster warn voi helln Zucker. "Do dearn ma uns hihocka und uns satt essn," hod da Hansl gsogt. Ich weard vom Doch essn, iss du vom Fenster, Gretl, des is sche gschmackig für di." Da hansl hod scho a guats Stückerl Doch und Gretl a paar runde Fensterscheim gessen und hod se grad a neie rausbrocha, da habns a siaße Simm ghört, de von drinna rausgruafa hod:

"knuper, knuper, kneiserl!

wer knupert an meim Heiserl!"

Da Hansel und d Gretl sand so daschrocka, das ois foin habn lassn, wos s in da Hand ghoitn habn und glei drauf habns aus da Tür a kloans uroids Weiberl schleicha seng.Mitm Kopf hods gwacklt und gsagt: "o mei, ihr Butzerl, wo sads denn ihr herkemma, kemmts eina, bei mia werds eich guat geh," hod alle zwoa an da Hand backt und ins Heiserl einegfiart. A guats Essn hats brocht, Mille und Pfannakuacha mit Zucker, Epfe und Niss und dann hods zwoa scheene Bettn hergricht. Da habn se Da Hansl und d Gretl eineglegt und habn gmoant, se waradn im Himme.

De Oide owa ward a bäse Hexn, de auf Kinder gspannt hod und nua desweng des Broudheisl baut hat. Und wenn's oans dawischt hod, hod ses umbrocht, gkocht und gessen und des war dann a Festdog für sie. Gfreid hods ses wiara Schnitzl, dass ihr da Hansl und d'Gretl zuaglauffa sand. In da Friah, ois no gschloffa habn, iss aufgstandn und higanga zu de Bettn und wias de zwoa da so brav schloffa hod seng, hod sa se gfreid und denkt, das des a guada Moizeit für sie gebn weard. An Ansl hods packt und in an kloan Stoi gsteckt und wiara aufgwacht is, war a eigsperrt in am Gitter, da wo ma sunstn d Singerl eisperrt und hod nua a paar Schritt geh kinna. D'Gretl owa hods grüttlt und gschrian: "Steh auf, du faule Nudel, hoi Wosser und geh in d'Kuchl und koch wos guats. Dortn hob i dein Bruadern in an Stoi eigperrt, der soi erst moia Fettn asetzn und wenn a dann fett is, dann mechten essn. Oisa fuadan iatzad!" De Gretl is daschrocka und hod trenzt, hod owa doa miassn, wos de Hexn verlangt hod. Olle dog hods am Hansl des beste Essn gkocht, das er Fett osetzad. De Gretl seiwa owa hod nix gkriagt, wia de Schoin vo de Krebs und jedn Dog id de Oide kemma und hod gsagt: "Hansl, hoit an Finga aussa, das i gspiar, ob du boid fett bisd." Da Hansl hod owa imma a Boandl rausghoitn. Da hod sa se gwundert, dass der gar ned zualeng duad.

Noch vier Wocha hods aufd Nacht zua Gretl gsagt: "schnäj, geh und hoi Wosser zuara, dei Bruad soi fett gnua sei oder aa ned. Moing da wearden schlachtn und kocha. Dawei richt i an Doag he, das ma a was zum dazua Bacha habn." Mit draurigm Herzn iss d Gretl ganga und hods wWosser ghoit, da wo da Hansl drin gsottn soin weard. In aller Friah hod Gretl aufsteh, a Feier macha und an Kessl mit Wosser aufhenga miassn. "Pass auf bis kocht," hod de Hexn gsogt, "i werd iatz Feier im Backofa mocha und s Broud eineschiam." D Gretl is in da Kuchl gstandn und hod bluadige Dräna trenzt und se denkt: "Hättaten uns liawa de wuidn Viecha im Woid gfressn, so waradn ma midanander gstorbn und mia miassad ned s Herz brecha und i miassad ned seiwa des Wosser fian Doud vo meim Bruada kocha. Du liawa God, huif uns arme Kinda in da Nout.

Da hod de Oide gruaffa: "Gretl, kimm glei a moi her zum Backofa". Ois d Gretl hikemma iss, hods gsagt: "schaug eine, ob des Broud scho schee braun und durch is. Meine Aung sand nimma guad, i ko ned so weit schaung und wennst das du aa ned kannst, dann hock de auf des Brettl, das i di eineschiam ko und du drin rmgeh und nachschaung konnst." Warad Gretl dann drinna , woitats zuamacha und d Gretl soidad im hoaßen Ofa bocha und dann woids ses aufessen. Des hod se de bäse Hexn denkt und desweng hods Gretl gruaffa ghobt. Gott owa hods da Gretl eingebn und sie hod gsagt: " iw woaß ned, wia des geht, zoags ma erst a moi. Sitz di drauf, i schiab di eine." Und de Oide hodse aufs Brettl gsetzt und weils leicht war hod se de Gretl so weit einegschobn wias kinna hod und hod dann gschwind s Diarl zuagmacht und ein eisern Riegl vorgschobn. Da hod de Oide im hoaßn Ofa ogfangt zum Schrein und Benzn. D Gretl owa is davogrennt und sie hod elendig verbrenna miassn.

Und d Gretl is zum Hansl grennt, hod s Diarl aufgmacht und da Hansl is aussaghupft. Un busslt habn sa si und frou warns. S ganze Heisl war voia Edlstoa und Perln. Davo habn s eanane Daschn voigsteckt, sand fort ganga und habn an Weg hoam gfundn. Da Vadder hod se gfreit ois as gseng hod, er hod koan scheena Dog mea ghobt, seit seine Kinda fort warn und iatzad war er a reicha Mo. D Muadda owa ward gtorbn gwen.

Schau aa[Am Gwëntext werkeln]

Zruck z Boarischa Text