Trum (Maschiinabau)
.svg)
Ois Trum (des Trum; Pl.: die Trume) wead im Maschiinabau a Tei oda Zweig vo om laffndn Zugoagan bezeichnt. Oigmoa bezeichnt's on Tei vo ana Ooadnung, dea vo om zentroin Ort weg- oda zu iahm hifiaht. Da Begriff hod se in vuin Fochsprochn mid de Bedeitunga offn, ned afliengd, ned untastitzt, ned otriem, ohne End, locka … etabliat.
„Trum (Pl.: Trimma), im Maschiinabau a Tei oda Zweig vo om laffndn Zugoagan (Kettn, Seij, Riama, Bond). Ma untascheidt z. B. s ziangde Riama- oda Seijtrum vom zogna (s. Riamatrieb und Seijtrieb).“
– Meyers 1905: [1]
Demnoch is aTrum a freia, ned afliengda Obschnitt vo om Riama, ana Kettn oda vo om Seij, z. B. in om Riamgetriebe oda oam Feadabond.
A Seijtrum is's End vo om Seij, wejchs ned befestigt is und nochgfiaht wead.
As Losttrum oda Zugtrum is de Seit vo da Kett, vom Seij oda Riama, wejche zong wead und stromm is; z'glei's Oabatstrum.
A Leeatrum is's lose, ned zongne und duachhängande Trum.
Im Beckareimaschiinabau wead in Automatiklinien bei Geaschränkn und Bocköfn aa vo Owa- oda Untatrum gsprochn.