Zum Inhalt springen

(17428) Charleroi

Aus Wikipedia
Asteroid
(17428) Charleroi
Oagnschoftn vom Orbit (Animation)
Epochn: 27. April 2019 (JD 2.458.600,5)
Orbittyp
Grouße Hoibaxn 3,9397 AE
Exzentrizitet 0,1156
Perihel – Aphel 3,4843 AE – 4,3950 AE
Noagal vo da Boh 8,4237°
Leng vom afsteigadn Knopf 255,9843°
Argument vo da Periapsis 326,8999°
Siderische Umlafzeid 7,82 a
Physikalische Oangschoftn
Middlara Duachmessa 30,297 (±0,297) km
Albedo 0,064 (±0,012)
Rotationsperiodn 6,034 (±0,007) h
Absolute Hejigkeit 11,3 mag
Gschicht
Entdecka Henri Debehogne
Datum vo da Entdeckung 28. Feba 1989
Andara Nam 1989 DL, 1985 SO2, 1988 AQ, 2000 PT4

(17428) Charleroi is a Asteroid van aissan Haptgiatl, dea om 21. Meaz 1991 van bejgischn Astronom Henri Debehogne om La-Silla-Observatorium vo da Eiropäischn Sidsteanwarte in Chile (IAU-Code 809) entdeckd worn is. Sichtunga van Asteroid hod's voahea scho om 19. Septemba 1985 unta da voalaifing Bezeichnung 1985 SO2 om Krim-Observatorium in Nautschnyj und om 11. Jenna 1988 (1988 AQ) om Karl-Schwarzschild-Observatorium im Tautnbuaga Woid gem.[1]

Da Asteroid bfindd se in ana 3:2-Bohresonanz mid'm Planet Jupiter, des hoadds, doss ba zwoa Umkreisunga vo da Sun vo Jupiter da Asteroid de Sun dreimoi umkroasd.[2] Middlare Sunentfeanung (große Hoibax), Exzentrizitet und Neigung vo da Bohebane vo (17428) Charleroi entsprechn da Hilda-Gruppe. Namasgeba vo deara Asteroidnfamij is da Asteroid (153) Hilda.

Da middlare Duachmessa van Asteroid is mid uma 30 km berechnd worn, de Albedo vo 0,06 weisd af a dunkle Obafläch hi. Brian D. Warner und Robert D. Stephens hom ba Beobochtunga om 14. bis 16. Oktoba 2016 om Center for Solar System Studies in Rancho Cucamonga, Kalifornien de Rotazionsperiode mid 6,034 (±0,007) Stundn eamiddld. De Liachtkuave weisd dobei af a retrograde Rotazion hi.[3]

(17428) Charleroi is om 13. Novemba 2008 noch da wallonischn Stod Charleroi bnennd worn.

  1. (17428) Charleroi beim IAU Minor Planet Center (englisch)
  2. De Bohresonanz vo (17428) Charleroi in da Datnbank AstDyS-2 (englisch)
  3. Brian D. Warner, Robert D. Stephens, Daniel R. Coley: LIGHTCURVE ANALYSIS OF HILDA ASTEROIDS AT THE CENTER FOR SOLAR SYSTEM STUDIES: 2017 OCTOBER-DECEMBER . The Minor Planet Bulletin, Vol. 45, No. 2, Seitn 147 und 153, 2018 (PDF, 2,3 MB; englisch)