Griachischs Oiphabet

Aus Wikipedia
Griachischs Oiphabet
Schrifttyp Alphabet
Sprochn Griachisch
Vawendungszeit seit ~800 v. Kr.
Obstaumung Protosemitischs Oiphabet
 → Phönizische Schrift
  → Griachischs Oiphabet
Obgleitate Armenischs Oiphabet
Altitalischs Oiphabet
Gotischs Oiphabet
Glagolitische Schrift
Kyrillischs Oiphabet
Koptische Schrift
Lateinischs Oiphabet
Vawaundte Kyrillischs Oiphabet
Koptische Schrift
Armenischs Oiphabet
Lateinischs Oiphabet
Unicode-Block Basic+ExtA/B: 0370–03FF
ISO 15924 Grek
Wegweisa in griachischa Schrift af Ikaria

As griachische Oiphabet (neigriachisch: Ελληνικό αλφάβητο, Ellinikó Alfávito) is de Schrift, wo de griachische Sproch seit'm 9. Joarhundad v. Kr. gschriem wead.

De griachische Schrift is a Weidaentwicklung vo da phönizischn Schrift. Se wor - in engam Sinn - de easchte Oiphabetschrift. Vom griachischn Oiphabet stomma u. a. des lateinische, kyrillische und koptische Oiphabet ob. Des griachische Oiphabet umfosst heit 24 Buachstom, wo genau wia im lateinischn Oiphabet ois Majuskln (Groußbuachstom) und Minuskln [Kloabuachstom] voakema.

Zoachn[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Klassische Zoachn[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Zoachn Var.1 Nom2
(oidgr. Schreibung)
neigr. Nama
(neigr. Schreibung)
Oidgr.
Transkription
Oidgr.
Aussproch3
Neigr.
Transkription4
Neigr.
Aussproch
Α, α Alpha (ἄλφα) álfa (άλφα) a [a], [] a, αι = e [a]
Β, β ϐ Beta (βῆτα) víta (βήτα) b [b] v [v]
Γ, γ Gamma (γάμμα) gám(m)a (γάμ(μ)α) g [g] g, γγ = ng, γκ = ng,
γχ = nch, γξ = nx
[ɣ], [j]
Δ, δ Delta (δέλτα) délta (δέλτα) d [d] d [ð]
Ε, ε ϵ Epsilon (ἔ ψιλόν) épsilon (έψιλον) e [e] e, entfoit voa ι [ɛ]
Ζ, ζ Zeta (ζῆτα) zíta (ζήτα) z [zd], [dz] z [z]
Η, η Eta (ἦτα) íta (ήτα) ē [ɛː] i [i]
Θ, θ ϑ Theta (θῆτα) thíta (θήτα) th [] th [θ]
Ι, ι Iota (ἰῶτα) ióta (ιώτα) i [i], [] i [i], [j]
Κ, κ ϰ Kappa (κάππα) káp(p)a (κάπ(π)α) k [k] k [k], []
Λ, λ Lambda (λάμβδα) lámda (λάμδα) l [l] l [l]
Μ, μ My (μῦ) mi (μι) m [m] m [m]
Ν, ν Ny (νῦ) ni (νι) n [n] n [n]
Ξ, ξ Xi (ξῖ) xi (ξι) x [ks] x [ks]
Ο, ο Omikron (ὄ μικρόν) ómikron (όμικρον) o [o] o, entfoit voa ι [ɔ]
Π, π ϖ Pi (πῖ) pi (πι) p [p] p, μπ = (m)b 5 [p]
Ρ, ρ ϱ Rho (ῥῶ) ro (ρω) r(h) [r], [] r [r]
Σ, σ ς 6, ϲ7 Sigma (σίγμα) sígma (σίγμα) s [s], [z] s [s], [z]
Τ, τ   Tau (ταῦ) taf (ταυ) t [t] t, ντ = (n)d 5 [t]
Υ, υ Ypsilon (ὔ ψιλόν) ýpsilon (ύψιλον) y
bei αυ, ευ, ου: u
[y], [] y, noch Vokal v oder f [i], [v], [f]
Φ, φ ϕ Phi (φῖ) fi (φι) ph [] f [f]
Χ, χ Chi (χῖ) chi (χι) ch [] ch [x], [ç]
Ψ, ψ Psi (ψῖ) psi (ψι) ps [ps] ps [ps]
Ω, ω Omega (ὦ μέγα) oméga (ωμέγα) ō [ɔː] o [ɔ]

Nedklassische Zoachn[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Zoachn Var.1 Nom2
(Schreibung)
Transkription Aussproch3
Ϝ, ϝ Ͷ, ͷ Digamma (ϝαύ, δίγαμμα) w [w]
Ϛ, ϛ Stigma (στίγμα) st [st]
Ͱ, ͱ Heta (ἧτα) h [h]
Ϻ, ϻ San (ϻάν) s [s]
Ϙ, ϙ Ϟ, ϟ Koppa (ϙόππα) q [k]
Ͳ, ͳ Ϡ, ϡ Sampi (σαμπῖ) ss [s:]
Ϸ, ϸ Scho ʃ [ʃ]

Literatua[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • B. B. Powell: Homer and the Origin of the Greek Alphabet. Cambridge 1991. (engl.)
  • Stanislav Segert: Altaramäische Schrift und die Anfänge des griechischen Alphabets. In: Klio 41 (1963), 38–57.
  • Andreas Willi: Κάδμος ἀνέθηχε. Zur Vermittlung der Alphabetschrift nach Griechenland. In: Museum Helveticum 62 (2005), 162–171.
  • Florian Coulmas: The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems. Blackwell Publishers, Oxford 1997. ISBN 0-631-21481-X (engl.)
  • Bernard Comrie, Stephen Matthews und Maria Polinksy (Hrsg.): Bildatlas der Sprachen. Bechtermünz Verlag, Augsburg 1998. ISBN 3-8289-0707-5.
  • Handbuch der Altertumswissenschaft 1,4

Im Netz[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]