St. Romedius

Vermuatungen

Órt unt Zeit va der Gepurt van Hl. Romedius sein nét genau pekånnt; wåhrscheinlich isch’r a poarischer Édlmånn gwésn unt in 10. óder 11. Jåhrhundert in Thaur pa Innschprugg gepórn. In der Nechnt va Sanzeno in Oansperg håt’r in an finschtrn Tål af an schmåln spitzign Knótt (Felsn) an Oansiedelei grindet.

Tåtsåchn

Die Oansiedelei existiĕrt hait nó, isch a Wållfåhrtsórt unt nåchn Heiling penånnt. In Lauf va der Zeit isch ålm wieder épes zuĕipaut gwórtn, só dass der Wållfåhrtsórt hait aus inanånder verschåchtlte Kirchn, Kapelln unt Profanpautn pesteaht. In Wållfåhrtsórt sein aa nó Reliquien van Hl. Romedius aufpewåhrt.

Es isch iberliefert, dass aa der Andreas Hófer mit an Haufn Pegleiter nåch St. Romedius wållfåhrtn pilgert isch.

Der Hl. Romedius wert in Pegleitung van an Praunpär dårgstéllt. Pan Wållfåhrtswórt wern in an einzaintn Gehég zeitweis lebéndige Pärn ghåltn.

Romedius gip’s in seltne Fäll aa als Tafnåmen.

Legénde

Wia der Hl. Romédius schón ålt gwésn isch, håtr amål nåch Treant reitn gwéllt, in Pischof zu psuachn. Er håt sein Knecht gschickt, as Róss zu såttlen, åber der sell isch glei amål mit an Kniaschlattrer (mit schlotternden Knien) zruggkémmen. Er derzéhlt in Heiling, dass a Pär gråd as Róss auffrisst. Der Romed schicktn wieder wék unt sågg, er sóll in Pär såttlen. In Knecht håt koa Wénn unt Åbr gnutzt. Er håt gfólgg unt isch når gånz ibrråscht gwésn wia der Pär af oamål hoamisch (zahm) gwésn isch und sich såttlen håt glåssn wi’a Róss.

Die Lait håm freilich dreingschaugg, wia sie in Oansiedler ségn af den PVie reitn, dés schón seit Jåhr in der Gégnt wilt ghaust unt alle in Schréckn versétzt håt. Iaz håm sie in ihm ersch recht an groaßn Heiling gségn.