Text:Brisül-Schnupfa

Aus Wikipedia

Josef Max Schuegraf: Der Wäldler: Gedichte in der Mundart des bayerischen Waldes. Wiazburg, 1858


Brisül-Schnupfa[Am Gwëntext werkeln]


Eh in da Freuih i af thaou steeh,
Mi woschn und ind Kiacha geeh,
So is mei erschta Wülln,
Brisül ind Nosn z fülln.

Wenn in da Kiacha Predi is,
Da Hea drom seina Soch ned gwiss,
So hon i aa sein Wülln,
Brisül ind Nosn z fülln.

Und geihts vo do zun Wiarth ins Haus,
Waou mehra laoußn d Dampfln raus,
so konn i s ned vohülln,
Brisül ind Nosn z fülln.

Valongts mi nacha hoam zon Tisch,
Und schmeckt ma s Essn ned recht frisch,
so brauch i s ned z vohülln,
Brisül ind Nosn z fülln.

No, wenn ma nacha vaspann thaout,
Voa Longweil schiea a jeda raout,
Maouß i zon Schlof votreim
Brisül ind Nosn rim.

Und z ollaletzt voan Schloffaweg,
Wenn i mei Wei voan Leuit steeh seg,
Is s ollaletzt mei Wülln
Mei Nosn nomol z fülln.

Zruck zu Boarischa Text