Ahnlkuit

Aus Wikipedia
Der Artikl is im Dialekt Klassisches Boarisch gschriem worn.
A Bluza ois Ahnlgeist
Detai vo an Totempfoi

Ahnlkuit oda Manismus (dt. Ahnenkult, engl. veneration of the dead, lat. manes, "Geista vo de Vastoabnan") is a Kuit ba dem de doudn Voafoahrn vaeaht wean.

Da Ahnlkuit wead fost imma mid an Opfarituai praktiziad. Beispuisweis mid an Drangl-, Speisn- oda Brandopfa. Friaa aa mid Menschnopfa.

Ahnlkuit hods in olln Kuituan af da ganzn Wejd gebn und gibts aa no heit. Im oidn Egyptn is des bis af de Spitzn triebn worn.

In da boarischn Kuitua san Halloween und Ollaseejn Ibableibls vom Ahnlkuit.

In de indianischn Kuituan wors Totem as wichtigste Medium fian Ahnlkuit und hod fia vui no heit no a Bedeitung. As Totem wor a Symboi fias Uaahnl und fia a Oart Schutzengl. Des hod aa a Viech sei kina, oft a Odla. A da Totempfhoi wor a Ausdruck vom Ahnlkuit.

In de afrikanischn Kuituan is de Bedeitung vom Ahnlkuit in de leztn Joarzehnt teiweis wieda gstiegn.

Galerie[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Ollaheilign afm Skogskyrkogården (Woidfriedhof) z Stockholm (UNESCO Wejdeabe).

Literatua[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Hans Bonnet: Ahnenkult. In: Lexikon der ägyptischen Religionsgeschichte. 3. unveränderte Auflage. Nikol, Hamburg 2000, ISBN 3-937872-08-6, S. 9–11.
  • Émile Durkheim: Elementare Formen des religiösen Lebens. Suhrkamp, Frankfurt 1994, ISBN 3-518-06417-7.

Im Netz[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]