Nyx

Aus Wikipedia
De Geddin Nyx (William-Adolphe Bouguereau, 1883)

Nyx (griach. Νύξ) is in da griachischn Mythologie de Geddin und de Personifikation vo da Nocht. Nochm Homer hod si sogoa da Zeus sejm vor da Nocht gfiacht. In da remischen Mythologie hoasst de Geddin Nox.

Obstammung[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

In da Theogonie vum Hesiod is de Nyx oane vo de Urgedda, wo ausm Chaos entstandn is. Iare Gschwista san Gaia, Erebos, Eros und Tartaros.[1]

Noch da Theogonie san aus da Verbindung vu da Nyx und vum Erebos Aither, de personifiziate Luft, und Hemera, da personifiziate Dog, hervorganga.[2] Duach Parthogenese (jungfrailiche Zeigung) san entstandn: Hypnos, da Schlof, Oneiroi, da Draam, Thanatos, da (friedliche) Dod und Philotes, de Zuaneigung. Owa aa a poa personifiziate Ibe: Ker, des Vaderbm, Moros, des Vaderbm, Momos, de Kritik, Oizys, de Sorgn, Nemesis, de Rache, Apate, da Trug, Geras, des Oita, Eris, da Streit sowia de Hesperiden, de Keren und de Moiren Klotho, Lachesis und Atropos.[3]

Stammbaam noch da Theogonie vom Hesiod

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Chaos
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Gaia
 
 
 
Tartaros
 
 
 
Nyx
 
 
 
Erebos
 
 
 
Eros
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aither
 
Hemera
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hesperiden
 
Ker
 
Moros
 
Thanatos
 
 
Hypnos
 
Oneiroi
 
Momos
 
Keren
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Moiren
 
Nemesis
 
Apate
 
Philotes
 
Geras
 
Eris
 
Oizys
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Klotho
 
Lachesis
 
Atropos
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Beleg[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  1. Hesiod: Theogonie 116-124.
  2. Hesiod: Theogonie 124 f.
  3. Hesiod: Theogonie 211-225.

Literatua[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Clémence Ramnoux, La nuit et les enfants de la nuit dans la tradition grecque; Paris, Flammarion 1959
  • Christine Walde, Nyx; In: Der Neue Pauly
  • Karl Kerényi, Die Mythologie der Griechen – Die Heroen-Geschichten; Minga (dtv) 1992 (ISBN 3-423-30031-0)
  • Michael Grant und John Hazel, Lexikon der antiken Mythen und Gestalten, Minga (dtv) 1980 (ISBN 3-423-32508-9)
  • Robert von Ranke-Graves, Griechische Mythologie, Reinbek bei Hamburg (Rowohlt) 2003 (ISBN 3-499-55404-6)

Im Netz[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

 Commons: Nyx – Sammlung vo Buidl, Videos und Audiodateien