Le Corbusier

Aus Wikipedia
Le Corbusier (1964)
Le Corbusiers Unterschrift
Le Corbusiers Unterschrift
Chapelle Notre-Dame-du-Haut de Ronchamp
As Corbusierhaus (Unité d’Habitation) Berlin
As Corbusierhaus Berlin, Teiosicht

Da Charles-Édouard Jeanneret-Gris, bessa bekannt ois Le Corbusier (* 6. Oktoba 1887 z La Chaux-de-Fonds im Schweiza Kanton Neuenburg; † 27. August 1965 z Roquebrune-Cap-Martin bei Monaco), wor a Architekt, Designer, Mola, Stodplana und Autor. Ea is in da Schweiz geboan und anno 1930 franzesischa Stootsbiaga worn.

Da Le Corbusier wor oana vo de Pioniare vo da modeana Architektdua. Ea hod in Eiropa, Indien und Amerika Bauweake realisiad und guit ois oana de bedeitendsdn Architekn vom 20. Joarhundat. Im Le Corbusier is voa oim drum ganga a menschnwiadigas Lem in da modeana Stod megli z mocha. Seine Thesn dazua uns sei Baustui wean bis heit recht kontroveas dischkariad.

Weak[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Architekdua[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Villa Fallet. 1, Chemin de Pouillerel in La Chaux-de-Fonds, 1906/1907
  • Villa Stotzer. 6, Chemin de Pouillerel in La Chaux-de-Fonds, 1908
  • Villa Jacquemet. 8, Chemin de Pouillerel in La Chaux-de-Fonds, 1908
  • Villa Jeanneret-Perret. bekannt als Maison Blanche, 12, Chemin de Pouillerel in La Chaux-de-Fonds, 1912 (Haus fiad Ejtan)
  • Villa Favre. 6, Côte de Billodes in Le Locle, 1912
  • Kino La Scala. 52, Rue de la Serre in La Chaux-de-Fonds, 1916
  • Villa Schwob (aa Villa Turque). 167, Rue du Doubs in La Chaux-de-Fonds, 1916
  • Maison Ozenfant. Wohnhaus und Atelier, Avenue Reille 53 in Paris, 1922
  • Villa Besnus (Ker-Ka-Ré). Boulevard de la République 85 in Vaucresson, 1922
  • Maisons La Roche-Jeanneret. (Doppelhaus) Square du Docteur-Blanche in Paris, 1923
  • Ateliers Lipchitz-Miestchaninoff. Atelierhäuser, Allée des Pins/Rue des Arts in Boulogne-Billancourt, 1924
  • Villa Le Lac. Route de Lavaux in Corseaux, 1923–1924 (zwoats Haus fiad Ejtan)
  • Pavillon L’Esprit nouveau für die internationale Kunstgewerbeausstellung in Paris, 1925
  • Quartiers Modernes Frugès. Wohnsiedlung, Rue Le Corbusier/Rue Henri Frugès/Rue des Arcades in Pessac, 1924–1926
  • Maison Guiette. Populierenlaan 32 in Antwerpen, 1926
  • Maisons Ternisien. Haus mit Künstlerateliers, Allée des Pins/Rue Denfert in Boulogne-sur-Seine, 1926
  • Maison Cook. Rue Denfert-Rochereau 6 in Boulogne-sur-Seine, 1926
  • Maison Planeix. Boulevard Masséna in Paris, 1927
  • Zwoa Haisa fiad „Siedlung am Weißenhof“, Bruckmannweg 2 und Rathenaustraße 1–3 in Stuttgart, 1927
  • Villa Stein. Rue du Professeur Victor-Pauchet 15 in Vaucresson, 1926–1928
  • Umbau/Erweiterung der Villa Church. in Ville-d’Avray, 1927
  • Villa Baizeau. Saint Monique/Karthago in Tunesien, 1928/1929
  • Villa Savoye. Rue de Villiers 82 in Poissy, 1929–1931
  • Villa de Mandrot. Route de l’Artaude bei Le Pradet bei Toulon, 1930/1931
  • Appartement Beistegui. Dochwohnung, Avenue des Champs-Élysées in Paris, 1930/1931
  • Mietshaus Clarté. Rue Saint-Laurent 2–4 in Genf, 1930–1932
  • Obdachlosenasyl (Cité de refuge) vo da Heilsarmee, Rue du Chevaleret in Paris, 1931–1933
  • Fondation Suisse, Cité Internationale Universitaire de Paris. Schweizer Studentenwohnheim, Boulevard Jourdan in Paris, 1931–1933
  • Mietshaus an da Porte Molitor. 24, rue Nungesser et Coli in Paris, 1933
  • Villa Le Sextant. Ferienhaus, Avenue de l’ocean in Les Mathes nahe La Rochelle, 1935
  • Wochenendhaus Henfel. Avenue du Chesnay 49 in La Celle-Saint-Cloud bei Paris, 1935
  • Bürohaus Zentrosojus. Uliza Mjasnizkaja, 39, in Moskau, 1928–1936
  • Pavillon Temps nouveaux für die Weltausstellung in Paris, 1937
  • Brasilianisches Erziehungs- und Gesundheitsministerium in Rio de Janeiro, 1938–1943 (mit Lucio Costa, Oscar Niemeyer u. a.)
  • Casa (bzw. Maison) Dr. Pedro Domingo Curutchet. La Plata, Argentinien, 1948/1949
  • Unité d’Habitation. Boulevard Michelet in Marseill], 1946–1952
  • Fabrik Duval. Avenue de Robache in Saint-Dié-des-Vosges, 1946–1952
  • Le Cabanon. Blockhaus, Le Corbusiers Feriendomizzu, Promenade Le Corbusier in Roquebrune Cap-Martin, 1952
  • Gebaide in Chandigarh, Indien, 1952–1959
    • Justizpalast. 1952–1955
    • Museum und Kunstgalerie. 1952
    • Sekretariatsgebäude der Ministerien. 1953
    • Yachtclub. 1953
    • Parlamentsgebaide. 1955
    • Kunstakademie. 1959
  • Sitz vom Textilantnvaband in Ahmedabad, 1954
  • Wallfahrtskirche Notre-Dame-du-Haut de Ronchamp, 1951–1955
  • Maisons Jaoul. Rue de Longchamp 83 in Neuilly-sur-Seine, 1951–1955
  • Unité d’Habitation. Rue Théodore Brosseaud in Nantes-Rezé, 1953–1955
  • Villa Sarabhai. Ahmedabad, 1951–1956
  • Villa Shodhan. Ahmedabad, 1951–1956
  • Museum in Ahmedabad, 1956/1957
  • Unité d’Habitation („Corbusierhaus“) Flatowallee 16 in Berlin, 1958
  • Philips-Pavillon für die Weltausstellung Brüssel 1958
  • Dominikanerkloster Sainte-Marie de la Tourette. Éveux-sur-l’Arbresle, 1956–1960
  • Pavillon du Brésil, Cité Universitaire. Brasilienhaus, Avenue de la Porte de Gentilly in Paris, 1957–1959
  • Nationalmuseum für westliche Kunst. Tokio, 1959
  • Carpenter Center for Visual Arts der Harvard-Universität. Quincy Street in Cambridge (Massachusetts), 1959–1962
  • Unité d’Habitation. Rue du Docteur Giry in Briey en Forêt, 1956–1959
    • Centre Le Corbusier. Ausstellungspavillon, Höschgasse 8 in Zürich, Entwurf 1963, Fertigstellung postum 1967
  • Firminy-Vert in Firminy bei Saint-Étienne
    • Maison de la Culture. Haus der Kultur, 1961–1965
    • Unité d’Habitation. 1964–1967 (postume Ausfiarung: André Wogenscky)
    • Kirche „Saint-Pierre“
    • Stadion Firminy-Vert (1966)

Ned realisiad (Auswoi)[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Le plan voisin de Paris, 1925
  • Völkerbundpalast in Genf, 1927
  • Gouverneurspalast in Chandigarh, 1951
  • Krankahaus z Venedig, 1964
  • Palais Ahrenberg (Museum Ahrenberg) in Stockholm, 1961/62

Buidende Kunst[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Mea wia 400 Gmejde af Leinwand oda ois Wandmolerei
  • 44 Skuipduan
  • 27 Gobelinentwiaf
  • Lithografien, Zoachnunga

Schriftn[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  • Vers une architecture. Crès, Paris 1923 (deutsch: Kommende Baukunst, hrsg. von Hans Hildebrandt, Berlin und Leipzig 1926 u. Ausblick auf eine Architektur. Bauwelt Fundamente Band 2, Ullstein, Berlin-Frankfurt am Main-Wien 1963)
  • Urbanisme. Crès, Paris 1925 (deitsch: Städtebau. Deutsche Verlagsanstalt, Berlin-Leipzig 1929)
  • L’Art décoratif d’aujurd’hui. Crès, Paris 1925
  • Précision sur un état présent de'l architecture et de l’urbanisme. Crès, Paris 1930 (deitsch: Feststellungen zu Architektur und Städtebau. Bauwelt Fundamente Band 12, Ullstein, Berlin-Frankfurt am Main-Wien 1964)
  • La Ville radieuse. Editions de l’Architecture d’Aujourd’hui, Bologne-sur-Seine 1935
  • Quand les cathédrales étaient blanches: Voyage au pays des timides. Plon, Paris 1937
  • Le lyrisme des temps nouveaux et urbanisme. Le Point, Colmar 1939
  • Sur les quatre routes. N.R.F., Paris 1941
  • Urbanisme de CIAM, Charte d’Athènes. (Mit einer Vorrede vo Jean Giraudoux) Plon, Paris 1943
  • Les trois établissements humains. Denoël, Paris 1946
  • Propos d’Urbanisme. Bourrelier & Cie, Paris 1946 (deitsch: Grundfragen des Städtebaus. Hatje, Stuttgart)
  • Le Modulor. Editions de l’Architecture d’Aujourd’hui, Bologne-sur-Seine 1948 (deitsch: Der Modulor. J.G. Cotta'sche Buchhandlung, Stuttgart 1953)
  • Une petite maison. Girsberger, Zürich 1954
  • Le Modulor 2-1955 (La parole est aux usagers). Editions de l’Architecture d’Aujourd’hui, Bologne-sur-Seine 1955 (deitsch: Modulor 2: Das Wort haben die Benützer). Deutsche Verlagsanstalt, Stuttgart 1958
  • L’urbanisme des trois établissements humains. Editions de Minuit, Paris 1959

Mebe[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Zamma mid Pierre Jeanneret und Charlotte Perriand:

  • Stui Basculant LC1
  • Sessl LC2 (kubischa Oarmlahnsessl)
  • Sofa LC3 (3-sitzig)
  • Chaise longue LC4 (vastejboara Liegestui)
  • Sofa LC5 (oafochs Sofa, ohne Seitntei)
  • Essdisch LC6
  • Draastui LC7

Fotografie[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

Da Le Corbusier wor aa a Spitznfotograf.[1]

Im Netz[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

 Commons: Le Corbusier – Oibum mit Buidl, Videos und Audiodateien

Beleg[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]

  1. Roman Hollenstein: Herr der Bilder. Neue Zürcher Zeitung, 30. November 2012, abgerufen am 30. November 2012 (deitsch).